Upamiętnienie Goralenvolk - Alternatywa dla folkloru w procesie konstrukcji tożsamości

Badania niniejszej pracy dotyczą upamiętnienia Goralenvolk, określenie używanego do opisania współpracy między reżimem nazistowskich Niemiec a polskimi góralami w latach 1939-1945 w regionie Podhala okupowanej Polski. Przeprowadzone w tej pracy badania przeprowadzają audyt instytucji odpowiedzialnych za pamięć o historii i dziedzictwie polskich górali w powiatach nowotarskim i tatrzańskim, gdzie głównie miało miejsce zjawisko Goralenvolk.Badania przeprowadzone w tych instytucjach skupiały się na praktykach pamięci stosowanych do upamiętnienia okresu 1939-1945, analizując odniesienia do rzeczywistych zjawisk Goralenvolk oraz próbując zrozumieć, dlaczego zjawisko to jest nieobecne w określonych instytucjach i ich wystawach. Wyniki wskazują, że to zjawisko istnieje jako część rozbieżnego dziedzictwa regionu ze względu na niespójną naturę Goralenvolk w ramach formowania polsko-góralskiej tożsamości. Struktura współpracy między polskimi góralami a nazistowskimi Niemcami nie miała szerokiego poparcia wśród mieszkańców regionu, co skutkowało traumatycznymi praktykami przymusowej germanizacji, zdrady i utraty obywatelstwa, pozostawiając ślad kulturowej traumy w społeczeństwie regionu. Polityka pamięci, która nastąpiła po wydarzeniach II wojny światowej, stworzyła alternatywę dla historii Goralenvolk, używając folkloru jako metody tworzenia tradycji i tłumienia wszelkich wzmianek o antypolskim ruchu, który miał miejsce między 1939 a 1945 rokiem.Niniejsze badanie stwierdza, że 75 lat po zakończeniu II wojny światowej, która położyła kres reżimowi administracyjnemu Goralenvolk, historia tego zjawiska wciąż nie została upamiętniona w formalnych i nieformalnych instytucjach regionu z powodu wygodnej alternatywy, która została w jej miejsce stworzona. Dlatego też badanie wzywa do podjęcia wspólnych wysiłków w celu ponownego zdefiniowania tego zjawiska jako umocnienia zbiorowej tożsamości polsko-góralskiej, wykorzystując go do utrwalenia europejskiej tożsamości grupy i unikając pustego retoryki populistycznej pułapki, w którą region popada, szukając zbiorowej tożsamości poza swoją historią.

The present study investigates the commemoration of Goralenvolk, a term used to describe the collaboration between the Nazi German regime and Polish Highlanders between 1939-1945 in the Podhale region of occupied Poland. The research presented in this study undertakes an audit of the institutions challenged with the remembrance of Polish-Highlander history and heritage in the Nowy Targ and Tatrzańska counties, where Goralenvolk phenomenon was mainly influenced.The research conducted in the institutions focused on the memory practices employed to memorialize the period between 1939-1945, analyzing the references to the actual phenomena of Goralenvolk and understanding why the phenomenon is absent from particular institutions and their exhibitions. The findings indicate that the phenomena exist as a part of the region's dissonant heritage due to the disharmonious nature of Goralenvolk within the framework of Polish-Highlander identity formation. The structure of the collaboration between the Polish Highlanders and Nazi Germany was not widely supported by the region's population, resulting in traumatic practices of forced Germanization, treason, and denaturalization, leaving behind a mark of cultural trauma in the region's society. The memory politics which followed the events of World War II created an alternative to the history of Goralenvolk, employing the use of folklore as a method of inventing traditions and suppressing any notions of the anti-Polish movement which occurred between 1939-1945. The present study finds that 75 years after the end of World War II, which brought an end to the administrative regime of Goralenvolk, the history of the phenomena's past has yet to be commemorated in the region's formal and informal institutions due to the comfortable alternative which has been invented in its place. Therefore, the study urges that a shared attempt should be made to redefine the phenomena as enforcing the collective identity of the Polish-Highlanders, using it to solidify the group's European identity and avoiding the empty basket pitfall rhetoric of populism to which the region has fallen seeking a collective identity outside of its history.