Determining the relationship between biochemical markers, functional markers and stroke volume in male C57/BL6 mice

Ischemic stroke occurs due to restricted blood flow through a region of the brain and can lead to disability or even death. Estimates suggest that one in four people will experience a stroke in their lifetime. Currently, stroke diagnosis is based on imaging studies, but research is ongoing to identify biochemical markers of stroke. Lactate dehydrogenase is a nonspecific marker of tissue damage, released by destroyed cells in the ischemic region of the brain. The purpose of this study was to establish the relationship between serum lactate dehydrogenase (LDH) activity, motor disturbances, and volume of stroke induced in male mice in a model of photothrombotic ischemia. There was a strong correlation between stroke volume and motor impairment observed in mice on the first day after stroke, which may justify measuring ischemic volume when assessing patient’s status and monitoring recovery. No relationship was shown between LDH activity and stroke volume, indicating there is no validity of performing measurements of this parameter in patients. Finding an appropriate biochemical marker could facilitate future diagnosing and caring for a patient after a stroke.

Udar niedokrwienny powstaje wskutek ograniczenia przepływu krwi przez obszar mózgu i może prowadzić do niepełnosprawności, a nawet śmierci. Szacunki mówią, że jedna na cztery osoby dozna udaru w swoim życiu. Obecnie diagnostyka udaru opiera się o badania obrazowe, ale trwają badania mające na celu zidentyfikowanie markerów biochemicznych udaru. Dehydrogenaza mleczanowa jest niespecyficznym markerem uszkodzenia tkankowego, uwalnianym przez zniszczone komórki w niedokrwionym obszarze mózgu. Celem tej pracy było ustalenie zależności między aktywnością dehydrogenazy mleczanowej (LDH) oznaczaną w surowicy krwi, aktywnością ruchową oraz objętością udaru wywoływanego u samców myszy w modelu fototrombotycznego niedokrwienia. Wykazano silną zależność między objętością udaru a zaburzeniami motorycznymi obserwowanymi u myszy w pierwszym dniu po udarze, co może uzasadniać wykonywanie pomiarów objętości niedokrwienia przy określaniu stanu pacjenta i monitorowaniu rekonwalescencji. Nie wykazano zależności między aktywnością LDH a objętością udaru, co wskazuje na brak zasadności wykonywania oznaczeń tego parametru u pacjentów. Znalezienie odpowiedniego markera biochemicznego może w przyszłości ułatwić diagnozowanie udaru i opiekę nad pacjentem po udarze.