Wpływ na agendę: Badanie roli organizacji pozarządowych we wpływaniu na prawa człowieka i politykę humanitarną w Komisji Europejskiej poprzez grupy ekspertów i konsultacje publiczne

Komisja Europejska służy jako jedyny inicjator prawodawstwa w Unii Europejskiej. Aby zapewnić, że tworzone przez nią polityki są zgodne z potrzebami obywateli, polega ona na zewnętrznym wkładzie ekspertów, takich jak organizacje pozarządowe (NGO), w celu zapewnienia wskazówek i informacji zwrotnych. Niniejsze badanie ma na celu zbadanie dwóch kanałów, za pomocą których te organizacje pozarządowe są w stanie uzyskać dostęp do Komisji Europejskiej i ich roli w kształtowaniu polityki dotyczącej praw człowieka i kwestii humanitarnych. Kanały te są próbami podejmowanymi przez Komisję Europejską w celu zwiększenia legitymizacji tworzonych polityk poprzez łączenie grup interesu z podmiotami ustalającymi agendę. Niniejsze badanie łączy wywiady z przedstawicielami organizacji pozarządowych, które uczestniczą w grupach eksperckich Komisji Europejskiej, z jakościową analizą dokumentów złożonych przez organizacje pozarządowe w ramach konsultacji publicznych w sprawie legalnej migracji, które zostały upublicznione przez Komisję Europejską między wrześniem a grudniem 2020 roku. Stwierdzono, że organizacje pozarządowe uzyskują dostęp do Komisji Europejskiej jako sposobu wpływania na politykę na początku procesu kształtowania polityki poprzez przekazywanie informacji zwrotnych na temat ich propozycji i oferowanie konkretnych rozwiązań w celu ich ulepszenia. Ponadto stwierdzono, że organizacje pozarządowe częściej przedstawiają swoje dane Komisji Europejskiej w sposób normatywny, a nie za pomocą danych statystycznych. Podsumowując, organizacje pozarządowe postrzegają Komisję jako otwartą na ich opinie i uważają, że polityka zyskała na legitymizacji dzięki stworzeniu i wykorzystaniu grup eksperckich i konsultacji społecznych.

The European Commission serves as the sole initiator of legislation in the European Union. To ensure that the policies that they create are in line with the needs of the citizens, they rely on external input from experts, such as non-governmental organizations(NGOs), to provide direction and feedback. This study aims to examine two channels by which these NGOs are able to access the European Commission and their role in shaping the policies that address human rights and humanitarian issues. These channels are attempts by the European Commission to increase the legitimacy of the policies that are created by connecting interest groups with agenda setters. This research combines interviews with representatives of NGOs that participate in European Commission expert groups, with a qualitative document analysis of submissions by NGOs to the public consultation on legal migration which was made public by the European Commission between September and December of 2020. It finds that NGOs access the European Commission as a way to impact policies at the beginning of the policy-making process by providing feedback on their proposals and offering specific solutions to improve them. It further finds that NGOs are more likely to present their data to the European Commission in a normative way, rather than through statistical data. Conclusively, the NGOs view the Commission as receptive to their feedback and believe that the policies have increased in legitimacy with the creation and utilization of expert groups and public consultations.