El cambio viene. The rise of left-wing tendencies in Latin America on the example of Colombia

Kolumbijskie wybory prezydenckie w 2022 roku były wyjątkowym wydarzeniem, gdyż po raz pierwszy w historii głową państwa został przedstawiciel lewicy – Gustavo Petro. Odniesiony przez niego sukces wynikał nie tylko ze spadku poparcia społecznego dla prawicy, do którego znacznie przyczyniły się rządy Ivána Duque, ale był też owocem sprawnie przeprowadzonej kampanii. Współczesny wzrost nastrojów lewicowych w Kolumbii nie był pojedynczym przypadkiem na tle regionu Ameryki Łacińskiej. Na czele wielu latynoamerykańskich państw stoją obecnie reprezentanci lewicy. Przykład kolumbijski zdecydowanie różni się jednak od innych historyczną słabością ugrupowań lewicowych. Dlatego celem niniejszej pracy jest analiza przyczyn i źródeł obecnego wzrostu poparcia społecznego dla lewicy kolumbijskiej.Rozdział I zawiera charakterystykę współczesnej fali lewicowych przywódców, która stanowi druga odsłonę ,,różowej fali”. W rozdziale II analizowane są historyczne przyczyny słabości lewicy kolumbijskiej oraz prezydentura Álvaro Uribe. Kolejna część pracy dotyczy zupełnie różnych rządów Juana Manuela Santosa i Ivána Duque. Natomiast w ostatnim rozdziale omówione są propozycje Gustavo Petro oraz problemy związane z realizacją idei całkowitego pokoju.Wynikiem pracy jest potwierdzenie hipotezy, zgodnie z którą wzrost niezadowolenia rządami prawicowymi wynikający z niezaspokojenia poczucia stabilizacji w połączeniu z umiejętnym dostosowaniem programu do nastrojów społecznych doprowadziły do wygranej lewicowego kandydata w roku 2022.

The Colombian presidential election in 2022 was a unique event, as a representative of the left - Gustavo Petro became the head of state for the first time in history. His success was not only due to the decline in public support for the right, to which Iván Duque's government contributed significantly, but was also the result of an efficient campaign. The contemporary rise of left-wing tendencies in Colombia was not isolated in Latin America. Representatives of the left now head many Latin American states. The Colombian example, however, is different from the others in the historical weakness of left-wing groups. Therefore, this paper aims to analyze the causes and sources of the current increase in public support for the Colombian left.The first chapter contains the characteristics of the contemporary wave of left-wing leaders, which is the second version of the pink tide. The second chapter analyses the historical causes of the weakness of the Colombian left and Álvaro Uribe's presidency. Another part of the work deals with entirely different governments of Juan Manuel Santos and Iván Duque. The last chapter discusses the proposals of Gustavo Petro and the problems associated with realizing the idea of total peace.The result of this work is the confirmation of the hypothesis that the rise of dissatisfaction with right-wing governments resulting from the dissatisfaction with the sense of stability combined with the skillful adjustment of the programme to social tendencies led to the victory of the leftist candidate in 2022.