Czy człowiek ma prawo do targnięcia się na własne życie? Prawnokarne konsekwencje wynikające z przyjęcia bezprawności albo legalności zamachu samobójczego

The master thesis is devoted to showing the relationship occurring between the criminal law status of suicide and the potential criminal liability of third parties involved in a suicide attack. The author's aim was to present arguments, allowing the Reader to formulate his own opinion on the normative status of a suicide attack, and then to expose selected criminal law consequences of recognising the unlawfulness or legality of a person's attempt to take his own life. The central point of the paper is the consideration about Article 162 of the Criminal Code and the possibility of deducting from it a legal duty to rescue suicides. In addition, the subject matter of the thesis also includes the question of the legal significance of the suicide’s objection to rescue efforts and the modification of the criminal liability of the person who, for the above-mentioned reason, neglected to help the suicide victim. Finally, the analysis was dedicated to the possibility of applying circumstances which exclude the unlawfulness of an act to the behaviours of participants in suicide attack. Precisely, the author consider the possibility of justifying the act of an individual which violates legal goods of a would-be suicide, as well as the behaviour of a person who deciding to cause his own death, hurts third parties, including the rescuer.

Niniejsza praca magisterska poświęcona została ukazaniu relacji zachodzącej pomiędzy prawnokarnym statusem samobójstwa a potencjalną odpowiedzialnością karną osób trzecich, biorących udział w zamachu samobójczym. Celem autora była zatem prezentacja argumentów, pozwalających Czytelnikowi na sformułowanie własnej opinii w przedmiocie normatywnego statusu zamachu samobójczego, a następnie ekspozycja wybranych prawnokarnych konsekwencji uznania bezprawności albo legalności targnięcia się człowieka na własne życie. Węzłowy punkt opracowania stanowią rozważania poświęcone art. 162 k.k. i możliwości wywodzenia na jego podstawie ustawowego obowiązku ratowania samobójców. Ponadto, tematyka pracy obejmuje również kwestię prawnego znaczenia sprzeciwu samobójcy względem działań ratunkowych i modyfikacji odpowiedzialności karnej osoby, która z ww. powodu zaniechała udzielenia pomocy suicydentowi. Finalnie, pod rozwagę poddano możliwość zastosowania ustawowych okoliczności wyłączających bezprawność czynu względem zachowania jednostki, które narusza dobra prawne niedoszłego samobójcy, jak również względem zachowania człowieka, który decydując się na spowodowanie własnej śmierci, działa na szkodę osób trzecich, w tym ratującego.