Analiza grubości przyrostu muszli Arctica islandica

Małże zapewniają wysokiej rozdzielczości zapisy proxy środowiska wodnego. Misternie rejestrują zmiany w otaczającym je środowisku w swoich węglanowych muszlach poprzez różne szerokości przyrostów. Interpretacja tego wzorca przechowywanego w ich muszlach może ujawnić cenne informacje na temat klimatu i środowiska, w którym żyły, działając jako zapisy zastępcze w badaniach paleośrodowiskowych. Długowieczny małż Arctica islandica jest szczególnie niezwykły i dobrze znany ze względu na swoją długowieczność; najstarszy znaleziony osobnik miał ponad 500 lat, co czyni go najstarszym znanym człowiekowi zwierzęciem niekolonialnym. Nakładające się czasowo zapisy uzyskane od wielu osobników mogą umożliwić budowę bardzo długich chronologii, które mogą pomóc w rekonstrukcji przeszłych środowisk, a także scenariuszy zmian klimatu w przeszłości. Takie rekonstrukcje mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia potencjalnego sprzężenia zwrotnego i ekologicznych konsekwencji globalnych zmian klimatu i wzorców pogodowych. W niniejszym opracowaniu przedstawiono przegląd sklerochronologii i różnych wyników badań dotyczących małży i gatunku A. islandica. Ponadto przeanalizowano surowe dane dotyczące wzrostu jednego okazu A. islandica, zebranego z wybrzeży Reynisfjara w południowej Islandii, oraz zbadano wpływ temperatury powierzchni morza i zasolenia na wzrost muszli. Linie wzrostu utworzone w muszli zapewniły zapis wieku i wzrostu osobnika w wysokiej rozdzielczości. Stwierdzono, że zasolenie istotnie i dodatnio koreluje z szerokością rocznego przyrostu muszli. Temperatura powierzchni morza wykazywała niewielką dodatnią korelację, ale anomalne tempo wzrostu obserwowane w określonych latach można przypisać odpowiednim anomalnym rocznym lub sezonowym zmianom temperatury. Jednak seria szerokości przyrostu uzyskana z próbki nie została zdetrendowana i ostatecznie potrzeba więcej niż jednej próbki, aby wyciągnąć konkretne wnioski. Nawet wtedy rola parametrów środowiskowych jako czynników napędzających wzrost muszli jest oczywista na podstawie pojedynczej muszli.

Bivalves provide high-resolution proxy records of the aquatic environment. They intricately record changes in their surrounding environment in their carbonate shells in the form of varying increment widths. Interpreting this pattern stored in their shells can disclose valuable information about the climate and environment in which they lived, acting as proxy records for paleoenvironmental studies. The long-lived bivalve Arctica islandica is particularly remarkable and well-known due to its longevity; the oldest individual found was more than 500 years old, making it the oldest non-colonial animal known to man. Temporally overlapping records obtained from multiple individuals can enable the construction of very long chronologies that can aid in reconstructing past environments as well as past climate change scenarios. Such reconstructions are crucial to understanding potential feedbacks and ecological implications to global climate and weather pattern changes. This study presents an overview of sclerochronology and various research findings on bivalves and the A. islandica species. In addition, the raw growth data of one specimen of A. islandica, collected from the shores of Reynisfjara in southern Iceland, was studied, and the influence of sea surface temperatures and salinity on shell growth was investigated. The growth lines formed in the shell offered a high-resolution record of the individual's age and growth record. Salinity was determined to correlate significantly and positively with annual shell growth increment width. Sea surface temperatures had a small positive correlation, but anomalous growth rates observed during specific years could be attributed to corresponding anomalous annual or seasonal changes in temperature. However, the increment-width series obtained from the specimen was not detrended, and ultimately, more than one sample is needed to draw concrete conclusions. Even then, the role of environmental parameters as drivers of shell growth is evident from a single shell.