Współpraca sektora prywatnego i Sojuszu Północnoatlantyckiego w dziedzinie cyberbezpieczeństwa w latach 2020-2022

Praca została poświęcona charakterystyce współpracy, jaka odbywała się pomiędzy sektorem prywatnym i Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego w latach 2020-2022. Zagadnienia w niej poruszone można wyróżnić na zasadnicze 3 elementy: Pierwszym z nich jest podejście NATO do polityki cyberbezpieczeństwa, jej ewolucja oraz percepcja decydentów, która ją kształtuje. Drugim zagadnieniem jest problematyka współczesnego wpływu technologii cyfrowych na kluczowe sektory gospodarki i infrastrukturę krytyczną oraz udział sektora prywatnego w ich strukturze udziałowej i rosnącą rolę cyberbezpieczeństwa w zapewnieniu społecznej stabilizacji. Trzecim, ostatnim zagadnieniem są płaszczyzny i modele, za pomocą których odbywa się współpraca NATO i sektora prywatnego w zakresie cyberbezpieczeństwa na poziomie Organizacji i jej państw członkowskich. Podczas tworzenia pracy, w głównym stopniu została użyta metodologia analizy krytycznej treści oraz desk research. W literaturze naukowej zauważalny jest brak prac traktujących o współpracy międzysektorowej w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. Większość badań poświęcona jest wąskim elementom rzeczywistości cyfrowej i jej implikacji dla stosunków międzynarodowych, pomijając analizę całościową, zwłaszcza w kontekście współpracy na linii publiczno-prywatnej.

The paper is devoted to the characteristics of the cooperation that has taken place between the private sector and the North Atlantic Treaty Organisation between 2020 and 2022. The issues it addresses can be distinguished into 3 main elements: The first is NATO's approach to cyber security policy, its evolution and the perceptions of decision-makers that shape it. The second is the issue of the contemporary impact of digital technologies on key economic sectors and critical infrastructure and the private sector's stake in them and the growing role of cyber security in ensuring social stability. The third and final issue is the planes and models through which cooperation between NATO and the private sector in the field of cyber security at the level of the Organisation and its member states takes place. During the development of the thesis, the methodology of critical content analysis and desk research was used to the main extent. In the scientific literature, there is a noticeable lack of works treating cross-sectoral cooperation in the field of cyber security. Most of the research is devoted to narrow elements of the digital reality and its implications for international relations, neglecting a holistic analysis, especially in the context of public-private cooperation.