Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Strategii obraŝeniâ k teme p'ânstva v vybranyh tekstach novejšej russkoj dramaturgii : uhod ot social'nosti

Tytuł:
Strategii obraŝeniâ k teme p'ânstva v vybranyh tekstach novejšej russkoj dramaturgii : uhod ot social'nosti
Strategies of addressing the theme of alcoholism in selected texts of conterporary russian drama : an escape from sociality
Стратегии обращения к теме пьянства в выбранных текстах новейшей русской драматургии : уход от социальности
Autorzy:
Syska, Katarzyna
Data publikacji:
2023
Słowa kluczowe:
teatr dokumentalny
Iwan Wyrypajew
Michaił Durnienkow
new drama
documentary theater
dyskurs alkoholowy
Mikhail Durnenkov
najnowsza dramaturgia rosyjska
alcohol discourse
Ivan Vyrypaev
Język:
rosyjski
ISBN, ISSN:
03525007
Prawa:
Udzielam licencji. Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa
http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl
Linki:
https://www.maticasrpska.org.rs/stariSajt/casopisi/ZMSZS_103.pdf?fbclid=IwAR2G_WKzM0R-foM6FmJ2Lt8cCMunKPmlw9pr3ApoTGqklVw_CKzEeBgfc1E  Link otwiera się w nowym oknie
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Artykuł
The article analyzes three works of Russian dramaturgy of the 21st century (The Blue Machinist by M. Durnenkov (2006), Alconovellas. A documentary performance about the genres of drunkenness by L. Mulmenko (2011) and Drunks by I. Vyrypaev (2012)) considering the ways of addressing the topic of drunkenness and outplaying loci communes of the literary alcoholic discourse. It is concluded that both Vyrypaev and the authors of the socially oriented “new drama” tend to avoid realistic, socio-psychological interpretation of the problem of alcohol dependence, choosing rather various strategies of artistic defamiliarization.

W artykule przeprowadzono analizę trzech tekstów rosyjskiej dramaturgii XXI wieku ("Niebieski ślusarz" M. Durnenkowa (2006), "Alkonowele. Spektakl dokumentalny o gatunkach pijaństwa" L. Mulmenko (2011) oraz "Pijacy" I. Wyrypajewa (2012)) pod względem sposobów podejmowania tematu odurzenia i gry z loci communes literackiego dyskursu alkoholowego. Stwierdzono, że zarówno Wyrypajew, jak i autorzy społecznie zorientowanej "nowej dramaturgii" w pewnym stopniu odchodzą od realistycznego, socjopsychologicznego ujęcia problemu nadużywania alkoholu, wybierając rozmaite strategie artystycznego udziwnienia.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies