The poet "in a fools cap on his head" : the comical in/of Różewicz

Problem śmieszności, który podejmuję w swoim artykule, rozpatruję dwuaspektowo, stawiając pytanie nie tylko o miejsce i rolę komizmu/śmieszności w twórczości Tadeusza Różewicza, ale także o poczucie śmieszności związane z uprawianiem profesji poetyckiej towarzyszące samemu artyście. W odniesieniu do pierwszego aspektu omawiam trzy fazy twórczości Różewicza, ukazując przemiany funkcji pełnionej przez żywioł humorystyczny w wierszach satyrycznych z lat czterdziestych i pięćdziesiątych, w komediach pisanych w latach sześćdziesiątych oraz w późnych tomach poetyckich z lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych. Głównym przedmiotem mojego zainteresowania pozostaje jednak oryginalna strategia artystyczna Różewicza, w której osoba autora jest komicznym kontrapunktem twórczości, a świadome naruszanie reguł stosowności i dobrego smaku okazuje się elementem walki z oficjalną powagą, estetycznym frazesem i fałszem towarzyszącym wspólnotowym formom celebracji sztuki.

The author of the paper poses the question about the role of the comical/ridicule in Tadeusz Różewicz's work and about the feeling of comical connected with pursuing poetic practice. Referring to the first ascpect, the author discusses three phases of Różewicz's creation that allows to depict the changes performed by the comical element in satirical poems composed in the 1940s and 1950s, in comedies written in the 1960s, and in the late collections of poems created in the 1990s and in 2000s. The author's main subject of interest, though, is Różewicz's artistic strategy in which the figure of the artist is a comical counterpoint of writing, while deliberate distortion of rules of appropriateness and good taste proves to be an element of struggle with official seriousness, aesthetic platitude and falsehood that accompany community forms of celebrating the art.