Norway as an Outsider of European Integration: Opportunities and Threats Arising from the European Unions Enlargement to Include the Kingdom of Norway

Norwegians expressed resistance to membership of European structures, both in 1972 and 1994. This resistance, stemmed from the fear of loss of national sovereignty, deterioration of the country's economic situation and loss of control over natural resources, particularly over fishing and agricultural policy. Recent opinion polls indicate that Norwegian support for EU membership has reached its highest level since the last referendum. Given the dynamic changes in the geopolitical arena and growing concerns about global climate change, the discussion about Norway's accession to the Community is becoming increasingly important. This thesis examines the specific relationship between the Kingdom of Norway and the European Union. Despite its strong commitment to cooperation on the European continent, Norway is still described as an outsider to European integration, due to its skeptical approach to the processes within the Community. The work is structured in 4 main parts.The first chapter focuses on Norway's approach to European integration over the years. The next two chapters are devoted to an analysis of potential scenarios and anticipated changes in the country's membership in the EU, considering potential economic and political benefits and threats resulting from the situation under discussion. The research method used is an analysis of literature sources, an analysis of statistical data and an analysis of an opinion poll conducted in the form of a survey, the results of which are presented in the last chapter of the thesis.

Norwegowie wyrazili sprzeciw wobec członkostwa w strukturach europejskich, zarówno w 1972, jak i 1994 roku. Opór ten, wynikał z obawy przed utratą suwerenności narodowej, pogorszeniem sytuacji ekonomicznej państwa oraz utratą kontroli nad zasobami naturalnymi, w szczególności nad polityką rybołówstwa i rolną. Najnowsze badania opinii publicznej wskazują, że wsparcie Norwegów dla członkostwa w Unii Europejskiej osiągnęło najwyższy poziom od czasów ostatniego referendum. Zważywszy na dynamiczne przemiany na arenie geopolitycznej oraz narastające niepokoje związane z globalnymi zmianami klimatycznymi, dyskusja na temat przystąpienia Norwegii do Wspólnoty nabiera coraz większego znaczenia. Niniejsza praca dyplomowa jest poświęcona analizie specyficznej relacji pomiędzy Królestwem Norwegii a Unią Europejską. Pomimo silnego zaangażowania we współprace na kontynencie europejskim, Norwegia jest wciąż określana jako outsider integracji europejskiej, ze względu na swoje sceptyczne podejście do procesów zachodzących w ramach Wspólnoty. Struktura pracy składa się z 4 głównych części. Pierwszy rozdział skupia się podejściu Norwegii wobec kwestii integracji europejskiej na przestrzeni lat. Dwie następne części poświęcone są analizie potencjalnych scenariuszy oraz przewidywanych zmian członkostwa państwa w UE, uwzględniając potencjalne korzyści oraz zagrożenia ekonomiczne i polityczne wynikających z omawianej sytuacji. Zastosowana metoda badawcza to analiza źródeł literatury, analiza danych statystycznych oraz analiza przeprowadzonego badania opinii publicznej w formie sondażu, którego wyniki zostały zaprezentowane w ostatnim rozdziale pracy.