Główne obszary amerykańskiej polityki nation building wobec Japonii w okresie okupacji 1945-1952

Celem pracy jest przedstawienie głównych obszarów amerykańskiej polityki nation building wobec szowinistycznej Japonii, po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945 – 1952. Japonia uległa pomiędzy 1868 a 1945 r. gwałtownym zmianom społecznym, technologicznym oraz politycznym. Kraj zacofany uległ znaczącej modernizacji, wraz z którą pojawił się coraz większy nacjonalizm oraz szowinizm, w efekcie którego Japonia stała się agresywnym państwem na arenie międzynarodowej. Konsekwentne zaostrzanie kursu Japonii w pierwszej połowie XX w. a zwłaszcza w latach 30. zakończyło się wybuchem II wojny światowej w Azji, która zakończyła się porażką kraju oraz okupacją amerykańską. Społeczeństwo japońskie po dekadach propagandy, przyjęło nadchodzące zmiany jednak z pragmatycznym spokojem. Naród japoński nie wymagał bowiem budowy od nowa, należało jedynie go nakierować na właściwe tory. Pomocne w tym były doświadczenia wojenne, które poskutkowały pokojowym przyjęciem okupacji. Stany Zjednoczone zostały postawione przed problem zmiany Japonii w kierunku państwa pokojowego, niezagrażającego w przyszłości światu. Korzystając z polityki nation building rozpoczęły odbudowę powojennej Japonii. Od nowa napisano konstytucję, przeprowadzono demilitaryzację a także reformę rolną, które miały na celu zapewnienie pokojowego rozwoju Japończyków. Początkowe koncepcje uległy jednak zmianie w związku z rozpoczynającą się Zimną Wojną, a zwłaszcza wybuchem wojny w Korei. Japonia zaczęła się stopniowo militaryzować, stając się ważnym sojusznikiem Stanów Zjednoczonych. Przeprowadzone jednak zmiany w okresie okupacji, zakończonej w 1952 r., sprawiły, że Japonia stała się bezpiecznym, pokojowym bogatym kraje, a także wiernym sojusznikiem USA.

The work aims to present the main areas of American nation-building policy towards chauvinistic Japan after the end of World War II, in the years 1945 - 1952. Japan underwent rapid social, technological, and political changes between 1868 and 1945. The backward country underwent significant modernization, along with the emergence of increasing nationalism and chauvinism, as a result of which Japan became an aggressive country in the international arena. Japan's consistent tightening of its course in the first half of the 20th century, and especially in the 1930s, ended with the outbreak of World War II in Asia, which ended with the country's defeat and the American occupation. Japanese society after decades of propaganda, accepted the upcoming changes with pragmatic calm. The Japanese nation did not need to be built anew, it only needed to be directedon track. War experiences were helpful in this and resulted in a peaceful acceptance of the occupation. The United States was faced with the problem of changing Japan towards a peaceful state that would not pose a threat to the world in the future. Using the nation building policy, they began the reconstruction of post-war Japan. The constitution was rewritten, demilitarization was carried out, and land reform was carried out aimed at ensuring the peaceful development of the Japanese people. However, the initial concepts changed due to the beginning of the Cold War, and especially the outbreak of the Korean War. Japan gradually began to militarize, becoming an important ally of the United States. However, the changes introduced during the occupation, which ended in 1952, made Japan a safe, peaceful, wealthy country, as well as a faithful ally of the USA.