Aspect in Mandarin Chinese : analysis of aspectual grammemes and semes

Książka Aspekt w języku chińskim jest zwieńczeniem kilkuletnich badań autora dotyczących systemu temporalnego języka chińskiego. Choć sama tematyka aspektu w języku chińskim była już podejmowana niejednokrotnie, w polskiej literaturze językoznawstwa sinologicznego nie doczekała się szczegółowego omówienia. Autor proponuje nowe spojrzenie na kategorię aspektu w języku chińskim jako kategorię przede wszystkim semantyczną, wtórnie zaś gramatyczną czy leksykalną. Analizie poddał zarówno gramatyczne nośniki aspektu, jak i abstrakcyjne jednostki znaczeniowe nadające wyrazom konkretną wartość aspektową. Opisał jednocześnie zależności zachodzące pomiędzy poszczególnymi jednostkami elementarnymi. Książka ta skierowana jest przede wszystkim do osób zainteresowanych językoznawstwem sinologicznym i stanowi uporządkowane źródło wiedzy na temat temporalności języka chińskiego, uznawanego za język bezczasowy, z wiodącą rolą aspektu. Może to być również ciekawa propozycja dla osób fascynujących się różnorodnością typologiczną języków świata czy badających kategorię aspektu tak w języku chińskim, jak i w innych językach naturalnych.

The category of aspect in the history of linguistic research has been the subject of many considerations and studies. The approach to its functioning and scope has undergone a lot of changes. Originally regarded as a subcategory of tense, it is nowadays commonly seen as a separate category, albeit one that contributes to the temporal system of language. The earliest aspectologists only dealt with languages of the Indo-European family in their research – first Slavic and later Germanic. In these languages, it is related to the morphology of the verb and for this reason it was common to consider aspect as a grammatical or primarily grammatical category. The topic of aspect in relation to Indo-European languages has seen numerous publications. Less attention has been paid to the precise description of this category in Mandarin Chinese, although there are numerous publications dealing with the subject. Initially, scholars associated aspect with deictic tense, and it was not until the 1940s that the differences between the two began to be recognised and the semantics of aspect were addressed, although the work emerging at that time can hardly be considered of value. It is only the research of Smith (1991) that is considered the first significant turn of sinological aspectology in this direction, and it remains an inspiration for aspectologists conducting research on Mandarin Chinese to this day. The lack of greater attention paid to aspect by linguists at this stage may be due to typological issues. This is because the Chinese language is analytic, with a tendency towards agglutination. Instead, the languages under study are mainly inflectional languages, in which both the category of aspect and tense are embedded in the morphology of the verb.