Speech therapy used for improving communication skills in a patient emerging from a coma : case study

Niniejszy rozdział jest próbą ukazania oddziaływań terapeutycznych w zakresie komunikacji na podstawie studium przypadku pacjenta po ciężkim urazie czaszkowo-mózgowym. W informacjach wstępnych przedstawiono zagadnienie śpiączki oraz zarysowano problem rozróżnienia stanów świadomości. Następnie podano kluczowe informacje dotyczące pacjenta po ciężkim urazie czaszkowo-mózgowym, który po hospitalizacji został przyjęty do ośrodka rehabilitacyjnego w stanie wybudzania ze śpiączki. Pacjent został poddany kompleksowej opiece specjalistów – fizjoterapeutów, psychologów oraz neurologopedów. Prowadzona terapia polisensoryczna i polimodalna, w trakcie której zauważono poprawę, pozwoliła wdrożyć szereg oddziaływań służących komunikacji, początkowo pozawerbalnej. Kolejno opisano diagnozę komunikacyjno-językową pacjenta niemówiącego, co w realiach polskich jest trudne ze względu na brak wystandaryzowanych narzędzi diagnostyczno- -terapeutycznych przeznaczonych dla takich właśnie chorych. Autorki przedstawiły plan terapeutyczny u pacjenta ze złożonymi zaburzeniami komunikacyjnymi. W efekcie opisano progresję oraz ograniczenia, które w chwili obecnej występują i stanowią barierę w funkcjonowaniu na co dzień.

In this chapter, communication-oriented therapeutic measures are shown based on a case study of a patient after severe craniocerebral trauma. First, the concept of a coma is presented as well as the question of distinguishing between various states of consciousness. Then, the essential data are presented on the patient after severe craniocerebral trauma, who was admitted to a rehabilitation centre in the course of emerging from a coma after hospitalization. The patient received comprehensive care from physiotherapists, psychologists, and neurologists. Multisensory and multimodal therapy, during which some improvements were observed, made it possible to implement a series of measures aimed at improving the patient’s communication abilities, initially non-verbal ones. This is followed by the discussion of the communication and language diagnosis of non-speaking patients which is difficult in Poland due to the lack of standardized diagnostic and therapeutic tools. The authors present a therapeutic plan for a patient with complex communicative disorders. Finally, the patient’s progress is outlined, as well as his current impairments that interfere with his daily functioning.