Telling the cruelty : an analysis of nonverbal behaviours of war crimes witnesses

The study focused on nonverbal behaviours of witnesses to war crimes accompanying their verbalization of traumatic memories. The undertaken analysis involved fifty-five testimonies given by witnesses of crimes committed in Bosnia and Herzegovina in the period 1991–1995, as well as testimonies in documentary films about the civil war in the former Yugoslavia. The purpose of the study was to determine in which parts of the testimony the witnesses’ gestures are most intense, and to isolate the main categories of gestural behaviour exhibited by the victims of war crimes in order to visualize their experiences for the audience and clarify the verbal message. Taking into consideration the findings in the field of trauma psychology, it assumed that in the case of war crimes testimonies gestures may be a direct translation of coded images and impressions deprived of a linear narrative, and they may actively support the verbalization of traumatic experiences that victims find difficult to put into words. The article discusses the categories of gestures identified during the analysis, which are accompanied by photographic material from selected testimonies.

Przedmiotem zainteresowania autorki badania były zachowania niewerbalne świadków zbrodni wojennych towarzyszące werbalizacji traumatycznych wspomnień. Analizie poddano 55 zeznań złożonych przez świadków w sprawach dotyczących zbrodni popełnionych w Bośni i Hercegowinie w latach 1991–1995 oraz relacje zawarte w filmach dokumentalnych dotyczących wojny domowej w byłej Jugosławii. Celem badania było ustalenie, w których fragmentach zeznania gestykulacja świadków jest najintensywniejsza oraz wyodrębnienie głównych kategorii zachowań gestualnych, które przejawiają ofiary zbrodni wojennych, aby unaocznić odbiorcom swoje przeżycia i doprecyzować przekaz werbalny. Mając na uwadze ustalenia z zakresu psychologii traumy, autorka badania przyjęła, że w przypadku relacji dotyczących zbrodni wojennych gestykulacja może stanowić bezpośrednie przełożenie zakodowanych obrazów i wrażeń pozbawionych linearnej narracji oraz aktywnie wspomagać werbalizację urazowych doświadczeń, które ofiarom trudno ubrać w słowa. W artykule omówiono wyodrębnione w toku analizy kategorie gestów, które opatrzono materiałem fotograficznym z wybranych zeznań.