W stronę QUEER : reprezentacje nieheteronormatywności w najnowszej prozie słowackiej (na przykładzie opowiadań Barbory Hrínovej)

The issue of non-heteronormativity in the Slovak literature of the last three decades, despite the small number of texts devoted to it, is an important thematic novelty. On the basis of the analysed literary material, it can be concluded that most works addressing the subject of LGBT+ are short stories with themes of partnerships and intimate relationships between women, the main problem being intolerance towards “otherness.” Moreover, there are no texts with clearly marked emancipatory agenda. The author considers the collection of short stories "Unicorns" by Barbora Hrínová to be the most interesting attempt at presenting queer issues in new Slovak fiction. Hrínová’s stories inscribe the problems faced by LGBT+ people in the overall context of modern fluid times, while preserving their specificity. An important aspect in Hrínová’s fiction is not only that of crossing the limits of the heterosexual matrix, but also the destabilization of the heterosexuality/homosexuality binary opposition , which opens up new possibilities for for reflecting the problems of identity.

Problematika neheteronormativity v slovenskej literatúre posledných troch desaťročí predstavuje, napriek malému počtu textov, ktoré sa jej venujú, významné tematické nóvum. Na základe analyzovaného materiálu možno konštatovať, že diela s témou LGBT+ sú väčšinou poviedky, v ktorých dominujú motívy partnerských a intímnych vzťahov medzi ženami, veľkým problémom je intolerancia k „inakosti“ a napokon chýbajú texty jednoznačne emancipačnej povahy. Za najzaujímavejší pokus o sprácovanie queer problematiky v najnovšej slovenskej próze považuje autor príspevku knihu poviedok Barbary Hrínovej Jednorožce. V tejto knihe sú problémy LGBT+ ľudí vpísané do všeobecnejšieho kontextu problémov súčasnej „tekutej“ doby, no zároveň je zachovaná jej špecifickosť. V textoch Hrínovej je dôležitým aspektom nielen prekračovanie hraníc heterosexuálneho matrixu, ale aj destabilizácia binárnej opozície heterosexualita/ homosexualita, čo otvára nové možnosti reflektovania problémov identity.

Kwestia nieheteronormatywności w literaturze słowackiej ostatnich trzech dekad, pomimo niewielkiej liczby tekstów jej poświęconych, stanowi ważną nowość tematyczną. Na podstawie przeanalizowanego materiału literackiego można stwierdzić, że większość utworów podejmujących tematykę LGBT+ to opowiadania z wątkami związków partnerskich i intymnych relacji między kobietami, w których głównym problemem jest nietolerancja wobec "inności". wobec "inności". Ponadto brakuje tekstów o wyraźnie zaznaczonym programie emancypacyjnym. Za najciekawszą próbę przedstawienia tematyki queer w nowej słowackiej literaturze autorka uznaje zbiór opowiadań Barbory Hrínovej "Jednorożce". Opowiadania Hrínovej wpisują problemy osób LGBT+ w ogólny kontekst współczesnych płynnych czasów, zachowując przy tym ich specyfikę. Ważnym aspektem beletrystyki Hrínovej jest nie tylko przekraczanie granic heteroseksualnej matrycy, ale także destabilizacja binarnej opozycji heteroseksualność/homoseksualność, co otwiera nowe możliwości odzwierciedlenia problemów tożsamości.