Czy spektroskopia rezonansu magnetycznego identyfikuje pacjentów z minimalną encefalopatią wątrobową?

Background and purpose: The results of a few studies suggest that magnetic resonance spectroscopy of the brain could allow detection of minimal hepatic encephalopathy. The goal of this study was to assess the ability of magnetic resonance spectroscopy to differentiate between cirrhotic patients with and without minimal hepatic encephalopathy. Material and methods: Localized magnetic resonance spectroscopy was performed in the basal ganglia, occipital gray matter and frontal white matter in 46 patients with liver cirrhosis without overt encephalopathy and in 45 controls. Neurological and neuropsychological examination was performed in each participant. Results: The patients with liver cirrhosis had a decreased ratio of myoinositol to creatine in occipital gray matter and frontal white matter (mean: 0.17 ± 0.05 vs. 0.20 ± 0.04, p = 0.01 and 0.15 ± 0.05 vs. 0.19 ± 0.04, p < 0.01, respectively) and a decreased ratio of choline to creatine in occipital gray matter (mean: 0.32 ± 0.07 vs. 0.36 ± 0.08, p = 0.03). Minimal hepatic encephalopathy was diagnosed in 7 patients. Metabolite ratios did not differ significantly between patients with and without minimal hepatic encephalopathy. Metabolite ratios did not differ significantly between patients with Child-Pugh A and those with Child-Pugh B. Conclusions: Magnetic resonance spectroscopy does not allow accurate diagnosis of minimal hepatic encephalopathy. A similar profile of metabolites in the brain is observed in cirrhotic patients without cognitive impairment.

Wstęp i cel pracy: Wyniki pojedynczych badań sugerują, że spektroskopia rezonansu magnetycznego mózgu może być pomocna w wykrywaniu minimalnej encefalopatii wątrobowej. Celem tego badania była ocena przydatności spektroskopii rezonansu magnetycznego w odróżnianiu pacjentów z marskością wątroby z minimalną encefalopatią wątrobową od pacjentów bez tej encefalopatii. Materiał i metody: Badanie spektroskopii rezonansu magnetycznego mózgu przeprowadzono u 46 pacjentów z marskością wątroby bez jawnej encefalopatii i u 45 osób z grupy kontrolnej. Rejestracji widm dokonano z trzech obszarów mózgu: zwojów podstawy, istoty szarej płata potylicznego i istoty białej płata czołowego. U wszystkich badanych osób przeprowadzono badanie neurologiczne i neuropsychologiczne. Wyniki: U pacjentów z marskością wątroby stwierdzono obniżenie stosunku mioinozytolu do kreatyny w zakresie płata potylicznego i czołowego (średnie odpowiednio 0,17 ± 0,05 vs 0,20 ± 0,04, p = 0,01 oraz 0,15 ± 0,05 vs 0,19 ± 0,04, p < 0,01) oraz zmniejszenie stosunku choliny do kreatyny w płacie potylicznym (średnia: 0,32 ± 0,07 vs 0,36 ± 0,08, p = 0,03) w porównaniu z grupą kontrolną. Minimalną encefalopatię wątrobową rozpoznano u 7 pacjentów. Stosunek metabolitów nie różnił się istotnie u pacjentów z minimalną encefalopatią wątrobową i bez niej. Nie stwierdzono także różnicy w stężeniu metabolitów u pacjentów z niewydolnością wątroby zakwalifikowanych do kategorii A w skali Child-Pugh w porównaniu z pacjentami zakwalifikowanymi do kategorii B. Wnioski: Spektroskopia rezonansu magnetycznego nie pozwala na dokładne rozpoznanie minimalnej encefalopatii wątrobowej. Podobny profil metabolitów w mózgu obserwuje się u pacjentów z marskością wątroby bez zaburzeń poznawczych.