Kantor redivivus : sztuka jako pole walki

Katarzyna Fazan focuses on the contradictions in Tadeusz Kantor's work and in the artist himself. She traces the path of Kantor's theater from the avant-garde and anti-aesthetics to anti-art, and finally to plays that could be described as fictionalized biography and historical post-memory. The author points out the destructive, aggressive language of Kantor's statements, calling his work a "struggle" in social, political, and artistic categories. Drawing from the work of Jacques Rancière, Fazan suggests the thesis that, although Kantor's theater did not comment directly on political reality, it was political: the artist created an opposition between art and authority.

Katarzyna Fazan skupia się na ukazaniu sprzeczności w twórczości Tadeusza Kantora, jak i w samym artyście. Nakreśla drogę teatru Kantora - od awangardy i antyestetyki, przez antysztukę, do spektakli znajdujących się w obszarze fikcjonalizacji biograficznej i postpamięci historycznej. Autorka zwraca uwagę na destrukcyjny, agresywny język wypowiedzi Kantora, a jego działania nazywa "walką" pojmowaną w kategoriach społecznych, politycznych, artystycznych. Powołując się na myśl Jacques’a Rancière’a, Fazan stawia tezę, że teatr Kantora pomimo tego, że nie komentował wprost rzeczywistości politycznej, był zaangażowany: artysta przeciwstawiał sztukę - władzy.