Polityka klimatyczna w warunkach kryzysu finansowego

W artykule podjęto próbę analizy wpływu kryzysu finansowego na politykę klimatyczną. Przez pojęcie zmiany polityki (na skutek kryzysu lub innych czynników) rozumie się zmiany: celów operacyjnych, terminów ich osiągnięcia lub instrumentów realizacji. Metodyka analizy polegała na przeglądzie wymienionych czynników pod kątem zmian wprowadzonych w ostatnich latach wraz z próbami identyfikacji przyczyn tych zmian. W efekcie sformułowano konkluzje na temat sposobu interakcji zjawiska kryzysu gospodarczego i finansowego z polityką klimatyczną przebiegającej na trzech płaszczyznach: (a) spowolnienie gospodarcze zmniejsza nieco poziom presji na klimat, co obniża koszty osiągnięcia założonych celów redukcji emisji, (b) obniżka kosztów osiągnięcia poszczególnych wymagań redukcyjnych staje się argumentem do zaostrzania celów środowiskowych, (c) zjawisko kryzysu, oprócz obniżenia skłonności do inwestowania w działania ochronne, pozwala na wycofanie się z koncepcji forsowania działań wyjątkowo nieefektywnych.

The paper focuses on the impact of financial crisis on the climate policy. The methodology of such an analysis requires verification of the changes of targets and deadlines with distinguishing them between two groups: caused by financial crisis or correlated with other impact factors. The research was conducted for the period 2008-2015. As a result three basic conclusions were prepared: (a) the drop in economy development caused the decrease of the harmful pressure on the climate, therefore the costs of meeting the emission reduction targets is also lower than predicted some years ago; (b) the cost treatment of meeting the environmental targets is a reason for strengthening the target (c) the financial crisis is connected with low willingness to invest in environmental protection infrastructure, however, it creates also the justification to abandon some inefficient ideas like obligatory implementation of the carbon capture and the storage technology.