Parki kulturowe jako forma lokalnego zarządzania dziedzictwem : przykład Zakopanego

Parki kulturowe to jedna z pięciu form ochrony zabytków w polskim ustawodawstwie. Pomimo tego że wyrażają one współczesną myśl konserwatorską wskazującą na potrzebę zaangażowania lokalnych mieszkańców w opiekę nad ich własnym dziedzictwem, są najrzadziej stosowaną formą ochrony zabytków. Przykład Zakopanego wskazuje jednak, że można wykorzystać je do powstrzymywania patologii przestrzennych występujących na obszarze gmin. W stolicy Tatr zostały uchwalone dwa parki: Park Kulturowy Kotliny Zakopiańskiej i Park Kulturowy obszaru ulicy Krupówki.

Cultural parks are one of the five forms of monuments' protection in Poland. This form represents the contemporary doctrine of cultural heritage conservation and indicates the need for a better local communities' empowerment. However, cultural parks are a very rarely used form of protection. The case of Zakopane shows the importance of this form in the urbanization processes on the example of the Zakopane Valley Cultural Park and Cultural Park of Krupowki Area.