Rola analizy semantycznej języka ogólnego w analizie normatywnej

Almost every lawyer has the intuition that, in order to get an initial idea of the meaning of a legal article, it is necessary to ascertain the meanings of the words adopted in it. This prompts the question: How do we determine this? This paper attempts to analyse the issue. Therefore, the paper focuses on a problem related to interpretation theory, namely the definition of the role of semantic analysis on the basis of general language in normative analysis. The text opens with considerations aimed at characterising semantic analysis and how it is inextricably linked to normative analysis. It then explores a concretisation of the notion of semantic analysis carried out on general language grounds. Finally, it demonstrates the necessity and value of adopting a semantic analysis of general language as a step in normative analysis. Arguments in favour of this include the primordiality of the general language in relation to the legal language and the flexibility of the first. The findings of the study contribute to the discussion of the role of arguments from the meaning of general language in normative analysis, as well as the role of linguistic interpretation.

Niemal każdy prawnik posiada intuicję, zgodnie z którą w celu wstępnego zorientowania się co do znaczenia przepisu prawnego, należy ustalić znaczenia przyjętych w nim słów. Pojawia się od razu pytanie: w jaki sposób ustalić? Czytając słowniki, rozpytując prawników, pytając innych ludzi, a może sięgając do prawniczej literatury zagadnienia? W tej pracy podejmowana jest próba analizy tego zagadnienia i uargumentowania, że koniecznym etapem analizy normatywnej jest analiza semantyczna prowadzona na gruncie języka ogólnego, czyli taka, która opiera się nie na języku prawniczym – ukształtowanym w myśli orzecznictwie i doktrynie – ale i tym stosowanym przez szersze grono osób. Pracę poświęcono zatem problemowi związanemu z teorią wykładni, którym jest określenie roli, jaką analiza semantyczna prowadzona na gruncie języka ogólnego pełni w analizie normatywnej. Tekst otwierają rozważania mające na celu scharakteryzowanie analizy semantycznej oraz tego, w jaki sposób wiąże się ona nieodłącznie z analizą normatywną. Następnie skonkretyzowano pojęcie analizy semantycznej prowadzonej na gruncie języka ogólnego i uargumentowano, że stanowi ona nieodłączny etap analizy semantycznej prowadzonej na potrzeby analizy normatywnej. W ramach pracy konieczność i wartość akceptowania analizy semantycznej języka ogólnego jako etapu analizy normatywnej umotywowano, podnosząc pięć argumentów: (1) analiza semantyczna języka prawniczego i prawnego jest uwikłana w język ogólny; (2) dopuszczalność odniesień do języka ogólnego stanowi warunek konieczny dla konkluzywności analizy semantycznej; (3) odnoszenie się do języka ogólnego służy wartość komunikatywności tekstu prawnego; (4) analiza semantyczna języka ogólnego stanowi źródło znaczenia pojęć języka prawnego i prawniczego; (5) analiza semantyczna języka ogólnego jest najbardziej elastycznym sposobem odnoszenia się do zmieniającej się rzeczywistości. Wnioski z pracy stanowią głos w dyskusji na temat roli, jaką przypisać można w analizach normatywnych argumentom ze znaczeń języka ogólnego oraz jaką pełni wykładnia językowa.