Mit lub milczenie : zbrodnia katyńska w polskiej pamięci kulturowej

Zadaniem niniejszego artykułu jest analiza wybranych wątków polskiej pamięci kulturowej o zbrodni katyńskiej po 1989 roku i pokazania za ich pomocą pewnych strategii o charakterze wzorców rządzących jej dyskursem. Kontekst rozważań stanowi problematyka możliwości wyrażenia traumy. W pierwszej części artykułu pokazane zostaje, w jaki sposób Katyń Andrzeja Wajdy konstruuje tę pamięć w formie narodowego mitu; przedmiotem zainteresowania drugiej są teksty prozy fabularnej, w których zbrodnia funkcjonuje za pomocą rozmaitych postaci milczenia, figur elipsy i metonimii.