Tajwan w regionie Indo-Pacyfiku : nowa polityka wobec Południa (New Southbound Policy)

The New Southbound Policy (NSP), implemented in Taiwan since 2016 under the leadership of President Tsai Ing-wen, could be understood as a strategy to influence its neighboring countries from South and Southeast Asia to Australia and New Zealand. The development of such a targeted cooperation is in line with the regional strategy of the allies, especially the United States, in the Indo-Pacific region. The aim of the paper is to verify the assumptions and current results of the NSP between 2016 and 2020 in the area of economic cooperation: foreign trade and investment. The study answers the question of the effectiveness of the decisions made by the authorities to shift the importance of economic cooperation with China to the South. The study shows that even though the authorities give priority to the NSP, its implementation has so far failed to make a significant difference in Taiwan’s strength. Analysis of the directions, level of trade and direct investment of Taiwan with the countries of the NSP group highlighted the difficulties in reducing dependence on the Chinese market.

Wdrażany od 2016 r. na Tajwanie pod przywództwem prezydent Tsai Ing-wen kierunek polityki zagranicznej – New Southbound Policy – można rozumieć w kategorii strategii oddziaływania wobec sąsiednich państw Południa. Rozwój tak ukierunkowanej współpracy wpisuje się w regionalną strategię sojuszników, w tym szczególnie Stanów Zjednoczonych, w regionie Indo-Pacyfiku. Celem artykułu jest weryfikacja założeń i efektów nowej polityki Tajwanu wobec Południa w latach 2016−2020, w obszarze współpracy gospodarczej – handlu zagranicznego i inwestycji zagranicznych. Badanie odpowiada na pytanie o efektywność władzy w zakresie wykorzystania zasobów Tajwanu, w związku z decyzją o przeniesieniu wagi ze współpracy gospodarczej z Chinami na państwa Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Wykazano, że choć przypisuje się temu kierunkowi w polityce zagranicznej priorytetowe znaczenie, to jej realizacja nie przyczyniła się dotąd to znaczącej zmiany siły Tajwanu. Analiza kierunków, poziomu wymiany handlowej i inwestycji bezpośrednich Tajwanu z krajami grupy NSP uwypukliła trudności z ograniczeniem zależności od rynku chińskiego.