The power of language : how to teach children hope?

W artykule autorka wskazuje na specyfikę edukacji wczesnoszkolnej ze szczególnym uwzględnieniem niespójności między rangą przyznawaną temu etapowi edukacji a jego jakością ujawnianą w licznych badaniach. Pokazuje też problematyczność dzieciństwa ujmowanego w kontekście nadziei, zwracając uwagę na to, że nadzieja nie jest automatycznie przypisana do tego okresu życia człowieka. Tak jak inne dyspozycje człowieka wymaga wspierania w rozwoju. Ze względu na rolę, jaką odgrywa język w poznawaniu, rozumieniu i interpretowaniu świata, autorka stawia tezę o konieczności refleksji nad językiem, którym posługują się nauczyciele wczesnej edukacji. Proponuje, aby w refleksji tej brać pod uwagę sformułowane przez nią cechy "języka nadziei".

In the article, the author points out the specificity of early childhood education with particular inconsistencies between the rank given to this stage of education and its quality revealed in numerous studies. She also shows the problematic nature of childhood seen in the context of hope, pointing out that hope is not automatically assigned to this period of human life. Like other human dispositions, it needs to be supported in its development. Because of the role that language plays in cognition, understanding and interpreting the world, she posits the need to reflect on the language used by early childhood education teachers. She proposes that this reflection should take into account the characteristics of the 'language of hope' she formulates.