Marriage as seen by young Iranian felames

The paper undertakes the analysis of young Iranian women’s expectations towards marriage and gender roles. The data were collected during 22 months of participant observation and indepth interviews conducted in 2004-2005 with the inhabitants of a Tehranian female students’ dormitory. The interviewees regarded the marriage as a necessity. For them it was more a natural stage in life and social institution than a romantic relationship. The roles of man and wife once drawn by traditional marriage structure are hardly be modifed by an individual. The same idea occurs in the language in which these young educated women depict their opinions. This language has been deeply rooted in traditional conceptual metaphors. Through cognitive analysis of these metaphors, the paper reveals some of social behaviors and stereotypes linked with the marriage.

Artykuł podejmuje problem oczekiwań młodych Iranek wobec małżeństwa i ról płci, opierając się na danych empirycznych zebranych metodą obserwacji uczestniczącej oraz wywiadów pogłębionych przez 22 miesiące w latach 2004-2005 w teherańskim akademiku. Dla badanych małżeństwo było życiową koniecznością. Postrzegały je najczęściej jako naturalny etap życia i instytucję społeczną, a nie jako romantyczny związek. Role małżonków wyznacza tradycyjna struktura małżeństwa, na którą oni sami mają niewielki wpływ. Taką koncepcję potwierdza język, jakim te młode wykształcone kobiety posługiwały się, by opisać związek małżeński, co pokazuje ich głębokie przywiązanie do tradycyjnych metafor konceptualnych. Poprzez analizę kognitywną tych metafor artykuł ujawnia podłoże części społecznych zachowań i stereotypów towarzyszących małżeństwu.