The Moomins, quest and pilgrimage : elements of medieval chivalric romance and Old English elegiac poetry as motives in "Moominpappa at sea"

Whilst the Moomin family sails away the a deserted island, Tove Jansson transforms their sea voyage into a metaphorical journey from the safe space of Moominvalley into the mercy of the sea, transcending the bodily experience of moving away into metaphysical chang-es in them. The motives of the transitional processes resemble themes and settings of a medieval chivalric romance and Old English elegiac poetry. The paper aims to present and analyze how Moominpappa, Moominmamma and Moomintroll, as depicted in the nov-el Moominpappa at Sea, 1965, assume the roles characteristic of the literary tradition of the medieval and Anglo-Saxon ancient narratives so that the perspective on the text may go beyond its usual scope and facilitate new reading. Thus, the readers follows questing knights, sometimes knights-errant, pious pilgrims and ancient heroic warriors transferred into the twenty-century Finnish novel where the characters strive to better themselves.

Kiedy Tatuś Muminka wraz z rodziną wyrusza w morską podróż, ich przygoda przekształca się w metaforyczną przeprawę z bezpiecznej Doliny Muminków na bezludną wyspę, gdzie dotychczasowe życie rodziny ulega zmianie. Latarnia morska staje się tymczasowym domem dla małych trolli, które w żaden sposób nie mogą odnaleźć się pośród wszechobecnego morza, dzikiej przyrody i czyhających niebezpieczeństw. Jest to też pretekst do pokazania, jak poszczególni bohaterowie rodziny Muminków przechodzą transformacje przypominające te ze średniowiecznych romansów rycerskich oraz elegii staroangielskich. Przedostania powieść Tove Jansson z 1965 roku, Tatuś Muminka i morze, jest kontynuacją książek przeznaczonych dla dzieci, ale tym razem adresowana jest dla dorosłych: dzięki analogiom do poprzednich epok, Muminki przyjmują role antycznych wędrowców, niestrudzonych żeglarzy, dzielnych, a czasem błędnych, rycerzy oraz pielgrzymów pełnych czci. Te literackie odwołania pomagają w zrozumieniu powagi ich przemiany w nowe, lepsze stworzenia. Artykuł podejmuje próbę pokazania podstaw przeprowadzenia proponowanych analogii, a także otwiera na nowe możliwości odczytywania tekstu.