Towards passing and recovering time : on Anna Frajlichs poetry

In Anna Frajlich’s poetry the problems of transitority, which link with the autobiography of the author, play an important part. In her works the lost time becomes the retrieved one. The fragments of current autobiography combine with memories, which create the particular climate of ecstatic joy and traumatic experiences. The poems based on Heraclitus of Ephesus’ doctrine speak about impossible returns, but precisely the reconstructions of the past time belong to the first tasks connected with the search of the own place in the world. In Anna Frajlich’s poetic semantics the contrasts of duration and the dramatic changes are very important, also as the play between the apology of life and the melancholic feelings of loss. In this poetry the activity of time is perceived sensually. In Anna Frajlich’s creative works the lost biographic events are retrieved in the artistic words.

W wierszach Anny Frajlich istotną rolę odgrywa problematyka czasowości, która wiąże się z autobiografią autorki. Czas utracony staje się w odczytywanych utworach czasem powrotnym, odzyskiwanym. Aktualne fragmenty autobiografii spotykają się ze wspomnieniami, co tworzy specjalną aurę emocjonalną ekstatycznej radości i doświadczeń traumatycznych. Wiersze heraklitejskie mówią o powrotach niemożliwych, ale właśnie rekonstrukcje czasu minionego należą tutaj do pierwszych zadań związanych z rozpoznawaniem swego miejsca w świecie. W semantyce poetyckiej Anny Frajlich ważne są kontrasty trwania i dramatycznych zmian, a także spontaniczna pochwała życia i melancholijne poczucie utraty. W tej poezji działanie czasu jest odbierane sensualnie. W twórczości Anny Frajlich utracone zdarzenia biograficzne odzyskiwane są w artystycznym słowie.