Sprostytuowane, zranione, wrobione : konstruowanie reprezentacji pracownic seksualnych w dyskursie abolicyjnym

In this article, we attempt to critically reconstruct representations of female sex workers developed by abolitionist feminists. We draw on the theoretical notion of recognition, as proposed by Nancy Fraser, to show that frames of discourse about sex work articulated by abolitionists, which in principle aim at destigmatising sex workers and improving their situation, are in fact discriminatory and potentially harmful for those working in the sex industry. While analysing both classical text of abolitionist feminists, as well as writings provided by contemporary, European abolitionist organisations and networks, we distinguish and discuss in detail two main representations of sex workers constructed in the abolitionist discourse: the figure of "prostituted woman" and the figure of "injured subject". Finally, we use Judith Butler’s critical considerations around the category of “framing” and “being framed” to show in what ways, and with what consequences, abolitionist framings of sex work deny female sex workers recognition and inclusion into the public sphere.

Artykuł ten stanowi próbę krytycznej rekonstrukcji wypracowywanych na gruncie abolicyjnego feminizmu reprezentacji kobiet świadczących usługi seksualne. Odwołując się do zaproponowanej przez Nancy Fraser kategorii uznania, wskażemy, że artykułowane przez abolicjonistki ramy dyskursu na temat pracy seksualnej, mające w założeniu służyć destygmatyzacji i poprawie sytuacji kobiet świadczących usługi seksualne, są de facto dyskryminujące i potencjalnie krzywdzące dla osób pracujących seksualnie. Poddając analizie zarówno kanoniczne teksty abolicyjnych feministek, jak i materiały wypracowane przez działające współcześnie europejskie organizacje abolicyjne, przyjrzymy się bliżej dwóm wyodrębnionym przez nas figurom pracownicy seksualnej konstruowanym w abolicyjnym dyskursie: figurze "sprostytuowanej kobiety" i "zranionego podmiotu". Następnie sięgniemy po wypracowaną przez Judith Butler kategorię "wrabiania", by pokazać, w jaki sposób i z jakimi konsekwencjami abolicyjne ramy problematyzacji pracy seksualnej konstruują kobiety świadczące usługi seksualne jako osoby niespełniające kryteriów uznawalności.