A barbarian in the garden : on the decolonization of animal history in cinema

The aim of the article is to demonstrate that writing an animal history of cinema is a process of creating a decol-onizing narrative. Using several examples from American silent cinema, the author highlights practices of systemic violence against non-human animals. Focusing on the figure of the elephant, she begins with a turning point in the animal history of cinema – the film Electrocuting an Ele-phant (dir. Edwin S. Porter, 1903). She then examines the actions of William Selig, who produced a series of animal pictures and established his own zoo, which became the foundation for the institutionalized exploitation of wild animals in the film industry. The author goes on to focus on wildlife pictures, which distort facts to meet the de-mands of spectacle, and then concludes with an analysis of the film Chang: A Drama of the Wilderness (dir. Merian C. Cooper, Ernest Schoedsack, 1927), where authenticity gives way to colonial and anthropocentric logic. These ca-ses are supplemented with reflections on the trend of crit-ical historiography, which examines the issue of animals and narrates their history by drawing on concepts devel-oped by postcolonial studies.

Celem artykułu jest wskazanie, że pisanie zwierzęcej historii filmu staje się wytwarzaniem dekolonizującej narracji. Wykorzystując kilka przykładów z amerykańskiego kina niemego, autorka ukazuje praktyki przemocy systemowej wobec zwierząt nieludzkich. Koncentrując się na figurze słonia, wychodzi od punktu zwrotnego w zwierzęcej historii kina, jakim jest film Porażenie słonia prądem (Electrocuting an Elephant, reż. Edwin S. Porter, 1903). Następnie przedstawia działania Williama Seliga, który wyprodukował serię tzw. animal pictures, a także zbudował własny ogród zoologiczny stanowiący fundament zinstytucjonalizowanej eksploatacji dzikich zwierząt w przemyśle filmowym. Następnie autorka skupia się na wildlife pictures naginających fakty do wymogów spektaklu, a na koniec analizuje film Chang (Chang: A Drama of the Wilderness, reż. Merian C. Cooper, Ernest Schoedsack, 1927), w którym autentyzm ustępuje kolonialnej logice antropocentrycznej. Omówione przypadki zostają uzupełnione refleksją na temat nurtu historiografii krytycznej, która przygląda się problemowi zwierząt i opisuje ich dzieje przez odwoływanie się do kategorii wypracowanych przez studia postkolonialne.