Fertility rate dynamics against the background of socio-cultural change in the Republic of Korea

The Republic of Korea is one of the countries that has undergone an accelerated change in the last few decades in cultural and social, economic as well as political dimensions as part of Huntington’s third wave of democratisation. The transformation of this war-ravaged country into an economic tiger was accompanied by a change in demographic indicators4, which soon began to reveal the effects of the demographic transition. One such indicator is the meager birth rate, particularly the Total Fertility Rate (TFR), which, according to official figures for 2022, is 0,778 children per woman of childbearing age. Hence the aim of this article is to show the cultural and social changes in Korea regarding gender equality in the context of theories of demographic transitions, the status of Korean women in traditional and contemporary terms, their rights, and their participation in the labour market together with the educational context that prepares them for it, and their reluctance to pay a kind of debt to previous generations as some of the reasons for the decline in the number of children born are presented. It was hypothesised that fertility rates are declining as a result of a re-evaluation of life priorities and mainly through procrastination or even unwillingness to marry, combined with women’s struggle for their rights and against discrimination, all of which exacerbate gender conflict in Korea.

Republika Korei jest jednym z krajów, które przeszły przyspieszone zmiany w ostatnich kilku dekadach w wymiarze kulturowo-społecznym, gospodarczym, a także politycznym w ramach trzeciej fali demokratyzacji Huntingtona. Przeobrażeniu tego wyniszczonego w pożodze wojennej kraju w tygrysa gospodarczego towarzyszyła zmiana wskaźników demograficznych2, które w krótkim czasie zaczęły ujawniać skutki przejścia demograficznego. Jednym z takich wskaźników jest bardzo niski przyrost naturalny, a w szczególności – współczynnik dzietności (Total Fertility Rate, TFR) wynoszący, zgodnie z oficjalnymi danymi na 2022 rok, 0,778 dziecka na kobietę w wieku rozrodczym. Za cel w niniejszym artykule postawiono więc ukazanie przemian kulturowo-społecznych w Korei dotyczących równości płci w kontekście teorii przejść demograficznych; zaprezentowano status koreańskich kobiet w ujęciu tradycyjnym i współczesnym, ich prawa, partycypację w rynku pracy wraz z przygotowującym do niej kontekstem edukacyjnym oraz niechęć do spłacania swoistego długu wobec poprzednich pokoleń jako jedne z przyczyn spadku liczby rodzących się dzieci. Postawiono hipotezę o obniżaniu się współczynnika dzietności w wyniku przewartościowania priorytetów życiowych, a głównie przez prokrastynację lub wręcz niechęć do zawierania związków małżeńskich, w połączeniu z walką kobiet o swoje prawa i przeciwko dyskryminacji, które to zaostrzają konflikt płci w Korei.