Polska mistrzem Europy? : ocena skuteczności Polski w negocjacjach legislacyjnych w Unii Europejskiej

Jak Polska radzi sobie w negocjacjach nad aktami prawnymi Unii Europejskiej? Jaki poziom sukcesu osiąga? Czy potrafi skutecznie realizować swoje interesy, czy też przeważnie przegrywa negocjacje? Niniejszy artykuł stara się na te pytania odpowiedzieć. Spróbowano w nim ustalić, jaki sukces Polska uzyskuje w negocjacjach legislacyjnych w UE odbywających się podczas dwudziestu lat jej obecności w tej organizacji. Skoncentrowano się przy tym wyłącznie na tzw. codziennym procesie legislacyjnym, czyli uchwalaniu aktów ustawodawczych UE zaliczanych do prawa wtórnego UE, tj. rozporządzeń, dyrektyw i decyzji przyjmowanych w zwykłej lub specjalnej procedurze ustawodawczej (ZPU i SPU). Poza analizą jest zatem proces uchwalania innych regulacji UE, zarówno aktów nieustawodawczych (np. aktów wykonawczych, aktów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa), jak i tych zaliczanych do prawa pierwotnego UE (np. traktatów).

How does Poland fare in European Union legislative negotiations? What level of bargaining success does it achieve? Is it able to effectively pursue its interests, or does it mostly lose out in negotiations? This article seeks to answer these questions. It attempts to assess the level of Poland’s success in legislative negotiations within the EU during the twenty years of its membership in this organization. The focus is placed exclusively on the so-called day-to-day legislative process, that is, the adoption of EU legislative acts classified as secondary law, namely regulations, directives, and decisions enacted under the ordinary or special legislative procedure (OLP and SLP, respectively). The analysis excludes other types of EU legislation, including non-legislative acts (e.g. implementing acts, acts under the Common Foreign and Security Policy) as well as those forming part of EU primary law (e.g. treaties).