Gułag Tity jako "terra incognita" w polskiej krytyce literackiej czasów PRL-u lat siedemdziesiątych : przypadek Dragoslava Mihailovicia

Polish and Yugoslav cultural space inspired by post-war conditions, which in Socialist Federal Republic of Yugoslavia (SFRY) were mainly fashioned by the events stemming from the conflict between Josip Broz Tito and Stalin, is the background for the article whose aim is to demonstrate how Polish literary critics censored Dragoslav Mihailović’s literary work - the writer whose works cover the topic of Yugoslav labour camps. Despite the fact that since 1948 Yugoslavia constituted a separate entity among countries representing people’s democracies and that the Titoist model of socialism was frequently subject to criticism, the withholding strategies of description assumed by Polish literary critics in 1970s to address Dragoslav Mihailović’s achievements prove the inability to face the issue of Titoist oppressiveness.

W artykule - na tle powojennych uwarunkowań przestrzeni kultury w Polsce i w Jugosławii, modelowanych w SFRJ w głównej mierze przez wydarzenia związane z konfliktem Josipa Broza-Tity i Józefa Stalina - pokazuję sposoby cenzurowania przez polskich krytyków literackich utworów Dragoslava Mihailovicia, pisarza podejmującego w swojej twórczości temat jugosłowiańskich obozów pracy. Pomimo faktu, że od 1948 r. Jugosławia stanowiła wśród krajów demokracji ludowej świat osobny, a titoistyczny model socjalizmu był niejednokrotnie przedmiotem osądów, maskujące strategie opisu dokonań Mihailovicia, stosowane przez polskich krytyków literackich w latach siedemdziesiątych, poświadczają ówczesną niemożność zmierzenia się z tematem opresyjności titoizmu.