Substance and its place in a model of the linguistic expression

Among a number of formal grammatical accounts especially two of them, the grammatical triple account and the partial algebra account, seem to attract the attention of linguists and philosophers of language. The main difference between the two lies in the fact that it is only the triple-account where the material form of an expression is directly taken into consideration. This turns out to be an all-important factor that opens up an interesting path for both theoretical and methodological analysis. The aim of this paper is to argue against the algebraic account and to give a stronger and more explicit version of grammatical triples. The offered approach is more general than the standard one in that it leaves room for non-oral forms of speech and allows defining the lack of material form as a grammatically informative argument.

Spośród szeregu formalnych ujęć gramatycznych dwa z nich, tj. koncepcja uporządkowanych trójek gramatycznych oraz koncepcja algebry częściowej zdają się zyskiwać szczególnie dużo uwagi wśród językoznawców i filozofów języka. Kluczowa różnica pomiędzy tymi dwoma ujęciami polega na tym, iż tylko koncepcja trójek gramatycznych bezpośrednio uwzględnia materialny kształt wyrażeń językowych. Fakt ten okazuje się szczególnie istotny, jako że umożliwia nowe ścieżki w analizie teoretycznej i metodologicznej. Celem niniejszego artykułu jest polemika z koncepcją algebry częściowej oraz zaproponowanie silniejszej i bardziej doprecyzowanej koncepcji uporządkowanych trójek gramatycznych. Zaproponowane tu ujęcie jest ogólniejsze od standardowego z uwagi na fakt, iż uwzględnia ono niemówione formy językowe i umożliwia zdefiniowanie materialnego kształtu wyrażeń językowych jako gramatycznie relewantnego argumentu.