F. D. Duchênebillot, "Nowy sposob do nauczenia się łatwo i prętko czytać, pisać, i gadać po Francusku, do używania Ich Mościom Pannom Swieckim w Klasztorze Krolewskim Wielebnych Panien Zakonnic ustawicznej Adoracjej Przenaświętszego SAKRAMENTU zostającym. Z zebraniem Słow rożnych i Dyskurśikiem pospolitym na końcu"

Nouvelle méthode… to pierwszy podręcznik języka francuskiego, który został napisany po polsku (niektóre jego części są dwujęzyczne francusko-polskie). Składa się z trzech zasadniczych partii: a) gramatyki języka francuskiego, b) słownika francusko-polskiego oraz c) rozmówek francusko-polskich. Dzieło zamyka dodatek fonetyczny poświęcony wymowie liter polskich pt. Petite instruction pour la prononciation des lettres polonoises (= Krótki sposób do nauczenia się wymowy liter polskich), napisany tylko po francusku. Ten dodatek przeznaczony był dla Francuzów, a samo jego zamieszczenie w omawianym druku pozwala stwierdzić, że z podręcznika mieli korzystać nie tylko Polacy uczący się języka francuskiego, ale również Francuzi przebywający wówczas w Polsce, którzy chcieli nauczyć się języka polskiego. Podręcznik F.D. Duchênebillot był wznawiany w ciągu XVIII wieku w sumie 13 razy, co może świadczyć o jego dużej wówczas popularności.