Associations of insight and treatment adherence with employment status of people with schizophrenia

Analyze insight and adherence to medication in patients with chronic schizophrenia and undergoing psychiatric occupational rehabilitation as well as to assess the relations between these two factors and employment ability. A group of 51 participants diagnosed with chronic schizophrenia according to DSM-V criteria were divided into those employed in social firm (SF, n = 22) and participants of occupational therapy workshops (OTW, n = 29). Insight was measured with item G12 of PANSS scale and with "My thoughts and feelings" subjective insight scale, adherence to medication with MARS scale, symptom severity with PANSS and BNSS scales, general functioning with GAF and SOFAS scales; cognitive functions with MoCA, RAVLT, RHLB scales and Tower of Hanoi task. The group of employed subjects had significantly higher level of insight, lower symptom severity and better general and social functioning. In the group of unemployed participants lower insight was related to lower functioning and much higher number of clinical symptoms and cognitive impairments. Level of adherence to medication was related to symptom severity and presence of cognitive impairments. No correlation between adherence and insight was observed. Patients’ subjective assessment of insight correlated with psychiatrists assessment. Subjective assessment of insight measured by "My thoughts and feelings" self-assessment questionnaire correlates with its objective assessment by item G12 PANSS scale. Higher level of insight, lesser symptom severity and general and better social functioning are associated with employment, whereas adherence to medication is not.

Analiza zjawisk wglądu i współpracy w leczeniu farmakologicznym u osób z wieloletnim przebiegiem schizofrenii objętych zawodową rehabilitacją psychiatryczną oraz ocena związku tych dwu czynników ze zdolnością do podjęcia pracy. Badaniem objęto 51 osób z wieloletnim przebiegiem schizofrenii (wg kryteriów DSM-V). Analizowano różnice pomiędzy grupą pracującą w firmie społecznej (n = 22) i grupą niepracującą, objętą terapią zajęciową (n = 29). Wgląd oceniono za pomocą pozycji G12 skali PANSS oraz subiektywną skalą wglądu "Moje myśli i odczucia", a współpracę w leczeniu farmakologicznym skalą MARS. Nasilenie objawów zbadano skalami PANSS i BNSS, a funkcjonowanie skalą GAF i SOFAS. W ocenie funkcji poznawczych użyto: MoCA, RAVLT, RHLB, ToH. Grupa pracująca miała istotnie lepszy wgląd, mniejsze nasilenie objawów, lepiej funkcjonuje ogólnie i społecznie. W grupie niepracującej gorszy wgląd wiązał się z gorszym poziomem funkcjonowania oraz ze znacznie większą liczbą objawów klinicznych i zaburzeń poznawczych, a stopień współpracy w leczeniu - z nasileniem objawów i obecnością zaburzeń poznawczych. Nie wykazano związku pomiędzy współpracą w leczeniu a wglądem. Wgląd oceniany subiektywnie przez pacjenta koreluje z jego oceną obiektywną. Ocena subiektywna wglądu kwestionariuszem samooceny "Moje myśli i odczucia" jest skorelowana z oceną obiektywną objawu G12 skali PANSS. Wgląd, obok nasilenia objawów oraz poziomu funkcjonowania ogólnego i społecznego, może mieć znaczenie dla zatrudnienia, podczas gdy współpraca w leczeniu farmakologicznym - nie.