Mechanika cudu : strategie metateatralne w polskiej dramaturgii awangardowej

Książka składa się z trzech części: w pierwszej autorka rozważa zjawiska metateatralności i metadramatyczności, ich różne ujęcia badawcze i typologię form metadramatycznych; w drugiej kreśli się związki metadramatyczności ze zmianami w sztuce okresu awangardy: w trzeciej zaś analizuje wybrane dramaty awangardy polskiej. Sięga do zapomnianych dziś tekstów ("Kain" Jerzego Hulewicza, "Osioł i słońce w metamorfozie" i "Włamywacz z lepszego towarzystwa" Tytusa Czyżewskiego, "Śmierć na gruszy" Witolda Wandurskiego oraz "Szósta! Szósta!" Tadeusza Peipera), znajdując w nich zarówno podobieństwa, jak i różnice, a przede wszystkim odnajdując wspólne pragnienie uporządkowania świata i, jak pisze autorka, konstruowania "go takim, jakim powinien się stać w wyniku ewolucji - lub rewolucji awangardy".