Reformatorzy cerkiewni o szacunku dla głosicieli Słowa Bożego (wybrane przykłady z metropolii kijowskiej w XVII w.)

Church reformers, mainly clergymen, through the various works in the 17th century tried to reach the priests with a message about the particularly important role of preaching in the process of the renewal and defence of the Church. They made them aware of the seriousness and responsibility of the teaching service, trying to shape not only the experts in rhetoric, but also respectable church orators. They also appealed to the faithful for veneration, trust and obedience to the priests. The regulation of these bilateral relations was important for the reception of the message of salvation, and as a result for the effectiveness of the preaching. It affected the depth of spiritual and religious life in the community and conditioned the reform, which required church teaching.

Reformatorzy kościelni, głównie duchowieństwo, poprzez różne dzieła wydawane w XVII wieku próbowali dotrzeć do kapłanów z przesłaniem o szczególnie ważnej roli głoszenia Słowa Bożego w procesie odnowy i obrony Kościoła. Uświadamiali im powagę i odpowiedzialność służby nauczycielskiej, próbując kształtować nie tylko biegłych retorów, ale także szanowanych mówców kościelnych. Jednocześnie apelowali do wiernych o cześć, zaufanie i posłuszeństwo kapłanom. Regulacja tych dwustronnych stosunków była ważna dla odbioru przesłania zbawienia, a co za tym idzie dla skuteczności głoszenia. Od tych czynników zależała głębia życia duchowo-religijnego ruskiej społeczności, a przede wszystkim przebieg reformy, która wymagała od Kościoła nauczania.