Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Biblioteka  Akademii Nauk Stosowanych w Gnieźnie Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaBiblioteka  Akademii Nauk Stosowanych w Gnieźnie

Wyszukujesz frazę "LANCES" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Badania lanc rozpylających przeznaczonych do niekatalitycznej redukcji tlenków azotu (SNCR) w kotłach o małej mocy
    Investigation of spraying lances used in low power boilers for non-catalytic reduction of nitrogen oxides (SNCR)
    Autorzy:
    Krzywda, R.
    Wrzesińska, B.
    Wąsowski, T.
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    selektywna niekatalityczna redukcja tlenków azotu
    SNCR
    lance rozpylające
    oczyszczanie spalin
    selective non-catalytic reduction N oxides
    spraying lances
    flue gas purification
    Pokaż więcej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Szczegóły
    Tytuł:
    Połowy ryb dobijakowatych (Ammodytidae) jako przynęty do połowów haczykowych w polskich wodach Bałtyku
    Catches of Sand Lances (Ammodytidae) in the Polish part of the Baltic Sea
    Autorzy:
    Trella K.
    Dostawca treści:
    AGRO
    Artykuł
    Szczegóły
    Tytuł:
    Dlaczego one chodzą do kościoła. Komedia w jednym akcie
    Why Do They Go to Church
    Autorzy:
    Roussel, Nelly
    Współwytwórcy:
    Nelly Roussel (5 I 1878–18 XII 1922) — francuska wolnomyślicielka, dzia- łaczka feministyczna i anarchistka. Była zdeklarowaną wyznawczynią neomaltuzjanizmu, doktryny ekonomiczno-demograficznej opartej na teorii ludnościowej Thomasa Malthusa (1766–1834), twórczo podjętej przez Paula Robina (1837–1912), która głosiła, że ilość środków żywności wzrasta w postępie arytmetycznym, liczba ludności zaś — w postępie geometrycznym; nędza mas jest więc wynikiem nadmiernego przyrostu ludności. Jako jedna z pierwszych Europejek miała odwagę publicznie domagać się uznania prawa kobiet do pełnej kontroli nad własnym ciałem. W licznych odczytach, jakie wygłaszała na terenie całego kraju, propagowała idee świadomego macierzyństwa, wskazując na potrzebę upowszechnienia edukacji seksualnej oraz opowiadając się za legalizacją metod antykoncepcji i dostępem do aborcji. Walczyła o społeczny szacunek dla nieodpłatnej pracy matek wykonywanej w domu, antycypując w niejednym współczesne koncepcje Gary’ego Beckera (ur. 1930), twórcy tzw. nowej ekonomii gospodarstwa domowego, laureata Nagrody Nobla z 1992 roku, m.in. za nowatorską wycenę prac domowych. Ukształtowany historycznie stereotyp kobiecości, przeciwko któ- remu przez całe życie się buntowała, określiła — w głośnym tytule jednej ze swoich książek — jako „wieczną ofiarę”, składaną na ołtarzu Boga i Natury, ale także instytucji społeczeństwa republikańskiego. Mężem jej był rzeźbiarz Henri Godet (1863–1937), z którym miała troje dzieci. Zmarła przedwcześnie na gruźlicę. Swoje poglądy Nelly Roussel wyrażała w przemówieniach wygłaszanych na forum publicznym i artykułach prasowych, jak również poprzez medium teatru. Współpracowała z czasopismami kobiecymi („La Fronde”, „La Mère éducatrice”, „La Voix des femmes”, „La Femme affranchie”), antynatalistycznymi („Génération consciente”, „Régéneration”, „Le Néo-Malthusien”, „Action”), wolnomyślicielskimi („La Libre Pensée internationale”) i libertariańskimi („Le Libertaire”). Za życia ogłosiła tomy zbiorowe: Quelques discours (1907), Quelques lances rompues pour nos libertés (1910), Paroles de combat et d’espoir (1919), Ma forêt (1920). Pośmiertnie ukazały się: Trois conférences (1930), Dernier combats (1932), L’eternelle sacrifié (1976). Jej spuściznę stricte literacką tworzą trzy miniatury dramatyczne: Par la révolte: scène symbolique (1903), Pourquoi elles vont à l’église: comédie en un acte [b.r.] oraz La faute d’Eve (1913), uznawane za pierwsze francuskie sztuki feministyczne i włączane w nurt „teatru walki” (théâtre de combat). Przesłanie Nelly Roussel, zapoznane w dobie Trzeciej Republiki, podjął ruch feministyczny z lat 60. i 70. XX wieku
    Data publikacji:
    2015-07-10T11:00:54Z
    Wydawca:
    Wydawnictwo PRIMUM VERBUM
    Dostawca treści:
    CEJSH
    Artykuł
    Szczegóły
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies